22:1 เว้าว่า “ท่านพี่น้องกับผู้อาวุโสทั้งหลาย กรุณาฟังคำให้การที่ข้อยสิแก้คดีให้เจ้าฟังเด้อบัดหนิ”

22:2 (บัดพวกเขาได้ยินลาวเว้าเป็นภาษาฮีบรู เขากะออกเสียงน้อยลงกว่าเก่า แล้วเปาโลจั่งเว้าต่อไปอีก)

22:3 “ข้อยหนิเป็นคนยิวแท้ เกิดในเมืองทาร์ซัสแคว้นซีลีเซีย แต่ได้ใหญ่ขึ้นในเมืองนี้ กับได้เฮียนหนังสือกับอาจารย์กามาลิเอล เลยได้ฮับการสอนตามกฎบัญญัติของพวกพ่อตระกูลของพวกเฮาคู่แนวอย่างเคร่งครัด จั่งมีใจฮ้อนฮนต่อพระเจ้า คือจั่งพวกเจ้าในคู่มื้อนี้

22:4 แล้วข้อยกะได้ข่มเหงคนทั้งหลายที่ถือในทางที่เอิ้นว่า ‘ทางนี้’ จนฮอดตายกะมี กับได้ผูกมัดเขาคุมขังไว้ในคุกทั้งซายกับญิง

22:5 ตามที่ผู้นำเครื่องถวายผู้สูงสุด กับสภาอาจเป็นพยานให้ข้อยกะได้ ย้อนข้อยได้ถือหนังสือจากเขาไปหาพวกพี่น้อง กับได้เดินทางไปเมืองดามัสกัส เพื่อจับมัดคนทั้งหลายพามาเมืองเยรูซาเล็มให้ลงโทษพวกเขา

22:6 แต่มันเป็นไปที่ว่า บัดข้อยพวมเดินทางไปใกล้สิฮอดเมืองดามัสกัส ประมาณเวลาเที่ยง ในหว่างฮั้นพอดี มีแสงจ้าส่องลงมาจากฟ้าอ้อมโตข้อยไว้

22:7 ข้อยกะเลยล้มลงเถิงดิน กับได้ยินเสียงของผู้มีอำนาจเว้ากับข้อยว่า ‘เซาโลๆ เอ้ย เป็นหยังเจ้าจั่งข่มเหงเฮา’

22:8 ข้อยเลยตอบว่า ‘นายเจ้าข้า นายเป็นผู้ใด’ ผู้ฮั้นเลยบอกข้อยว่า ‘เฮาคือเยซูซาวนาซาเร็ธ ผู้ที่เจ้าข่มเหง’

22:9 ฝ่ายคนหมู่ที่อยู่นำข้อยกะได้เห็นแสงจ้าฮั้น เลยตกใจหย้าน แต่เสียงที่เพิ่นเว้ากับข้อยฮั้น เขาบ่ได้ยินเลย

22:10 บัดนี้ ข้อยจั่งถามว่า ‘พระผู้เป็นเจ้า เจ้าข้า ผู้ข้าหนิสิต้องเฮ็ดหยังแหน่’ แล้วพระผู้เป็นเจ้าจั่งเว้ากับข้อยว่า ‘ให้เจ้าลุกขึ้นเข้าไปในเมืองดามัสกัสเด้อ แล้วสิมีคนอยู่ฮั้นบอกเจ้าคู่อย่าง แนวที่เจ้าต้องเฮ็ดฮั้น’

22:11 แล้วซึ่งข้อยบ่สามารถเห็นฮุ่งได้ ย้อนพระรัศมีอันแฮงกล้าฮั้น หมู่คนที่มานำข้อยกะได้จูงมือพาข้อยเข้าไปในเมืองดามัสกัส

22:12 อยู่ฮั้นกะมีซายคนหนึ่งซื่อว่า อานาเนีย เป็นคนมีความเซื่อมั่นตามกฎบัญญัติ กับมีซื่อเสียงดีนำในพวกคนยิวทั้งหลายอยู่ฮั่น

22:13 เขาได้มาหาข้อยกับยืนอยู่นำแล้วเว้าว่า ‘อ้ายเซาโลเอ้ย ให้เห็นได้คือเก่าเด้อ’ แล้วในโมงฮั้นเอง ข้อยจั่งเห็นเขาได้เลย

22:14 แล้วเขาจั่งเว้าว่า ‘พระเจ้าของพวกพ่อตระกูลของพวกเฮาได้ เลือกสรรเจ้าไว้ เพื่อเจ้าสิฮู้จักพระประสงค์ของเพิ่น แล้วเห็นองค์ผู้เที่ยงธรรมผู้ฮั้น กับได้ยินเสียงปากของเพิ่นนำ

22:15 คือเจ้าสิเป็นพยานของเพิ่นให้เมิ้ดคู่คนฮู้ฮอดเหตุการณ์แนวที่เจ้าได้เห็นได้ยินฮั้น

22:16 บัดนี้เจ้าคอยท่าอยู่เฮ็ดหยัง ให้ลุกขึ้นฮับการจุ่มน้ำเด้อ โดยฮ้องออกพระนามของพระเยซูคริสต์เจ้า แล้วสิซำระความผิดบาปของเจ้า’

22:17 ต่อมาบัดข้อยหลบมาเมืองเยรูซาเล็ม กับพวมอธิษฐานอยู่ในพระวิหาร ข้อยกะเซือบฝันไป

22:18 แล้วในความฝันฮั้น ข้อยได้เห็นเพิ่นมาเว้ากับข้อยว่า ‘ให้ฟ้าวออกไปจากเมืองเยรูซาเล็มไวๆ เด้อ ย้อนว่าเขาสิบ่ยอมฮับในคำพยานฮั้น ที่เจ้าสิอ้างเถิงเฮา’

22:19 แล้วข้อยจั่งเว้านำเพิ่นว่า ‘พระผู้เป็นเจ้า เจ้าข้า เขาหมู่ฮั้นฮู้อยู่แล้วว่า ผู้ข้าได้จับคนหลวงหลายที่ฮับเซื่อในพระผู้เป็นเจ้า ลากไปขังคุกกับเฆี่ยนตีตามศาลาธรรมเมิ้ดคู่หม่อง

22:20 กับบัดเขาเฮ็ดให้เลือดของสเทเฟนตก ผู้เป็นพยานที่ยอมตายเพื่อท่าน ผู้ข้ากะได้ยืนอยู่ใกล้เห็นดีเห็นซอบนำในการที่เขาฆ่าสเทเฟน พร้อมทั้งเฝ้าเสื้อผ้าให้เขาผู้ที่ฆ่าลาว’

22:21 แล้วพระผู้เป็นเจ้าจั่งเว้ากับข้อยว่า ‘ให้ไปเลย เฮาสิใซ้เจ้าออกจากนี้ไปทางไกล ไปหาคนต่างซาติฮั้น’”

22:22 แล้วบัดพวกคนได้ฟังเปาโลเว้าฮอดแค่นี้ จั่งฮ้องเสียงดังว่า “เอาคนแนวนี้ออกไปจากแผ่นดินโลกเลย บ่ควรสิให้เขามีซีวิตอยู่ดอก”

22:23 บัดพวกเขาพวมโห่ฮ้องฮั้น ทั้งซีกดึงเสื้อออก กับเอาขี้ฝุ่นดึกซัดขึ้นไปเทิงฟ้า

22:24 ส่วนนายพันเลยสั่งให้เอาโตเปาโลเข้าไปในค่ายทหาร กับสั่งให้สอบสวนลาวโดยการเฆี่ยนตี เพื่อสิได้ฮู้ว่าพวกคนเมิ้ดเมืองฮั้นฮ้องกล่าวโทษลาวย้อนเรื่องอีหยัง

22:25 บัดทหารพวมสิเอาเซือกหนังผูกมัดลาวไว้ เปาโลจั่งถามนายร้อยผู้ที่ยืนอยู่ฮั้นว่า “การที่สิเฆี่ยนตีคนซาติโรมผู้ที่ยังบ่ทันถืกการตัดสินอีหยัง ถืกต้องตามกฎหมายอยู่บ้อ”

22:26 บัดนายร้อยได้ยินเปาโลเว้าแนวฮั้นแล้ว จั่งไปบอกนายพันว่า “ระวังเด้อ แนวที่สิเฮ็ดฮั่น คือผู้นี้เป็นคนสัญซาติโรม”

22:27 บัดนี้ ฝ่ายนายพันเลยไปหาเปาโลถามว่า “เจ้าเป็นคนสัญซาติโรมอีหลีบ้อ ให้บอกเฮามา” เปาโลจั่งตอบว่า “แม่นแล้ว ข้อยเป็น”

22:28 นายพันจั่งตอบว่า “เฮาต้องเสียเงินจำนวนหลายก่อน กว่าสิได้เป็นคนสัญซาติโรม” เปาโลเลยโต้ตอบว่า “ข้อยหนิเป็นสัญซาติโรมแต่เกิดมา”

22:29 แล้วในหว่างฮั้นพอดี ทหารทั้งหลายที่สิสอบสวนเปาโลกะปะลาวไว้ กับนายพันบัดฮู้ว่า เปาโลเป็นคนสัญซาติโรม กะตกใจหย้านย้อนได้ผูกมัดลาวไว้โดยบ่มีเหตุ

22:30 ฮอดมื้ออื่นเซ้ามา ย้อนนายพันอยากฮู้ว่าพวกยิวได้กล่าวหาเปาโลย้อนเรื่องอีหยัง ลาวจั่งถอดเครื่องจองจำออกจากเปาโล สั่งให้คณะหัวหน้าผู้นำเครื่องถวายฯ กับพวกสมาซิกสภามาโฮมกัน แล้วจั่งพาเปาโลลงไปให้ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา