17:1 แล้วบัดเปาโลกับสิลาสได้เดินทางผ่านเมือง อัมฟีบุรี กับเมือง อปอลโลเนีย แล้ว จั่งมาฮอดเมือง เธสะโลนิกา อยู่ฮั่นกะมีศาลาธรรมของพวกยิวคือกัน

17:2 เปาโลจั่งเข้าไปฮ่วมกับพวกคนยิวอยู่ในฮั่นตามที่เคย ได้อ้างเหตุผลจากข้อความในพระคำของพระเจ้า โต้ตอบกันกับเขาอยู่ฮั่นในมื้อหยุดพักวันสะบาโต เป็นเวลาฮอดสามสัปดาห์

17:3 ได้ไขข้อความออกชี้แจง เถิงพิสูจน์ว่าจำเป็นที่พระคริสต์ต้องทนทุกข์ทรมานขึงประหาร แล้วจั่งเป็นขึ้นมาจากตาย กับได้เว้าต่ออีกว่า “พระเยซูองค์นี้ล่ะที่เฮาประกาศให้พวกเจ้าหนิ คือพระคริสต์พระผู้โปรดองค์ฮั้นเอง”

17:4 แล้วผู้ลางคนในพวกเขาได้ฮับเซื่อ แล้วจั่งเข้าฮ่วมกันกับเปาโลกับสิลาส พวกนี้เป็นซาวกรีกผู้ที่ยำเกรงพระเจ้ามีจำนวนหลาย กับมีพวกแม่ญิงผู้มีฐานะกะบ่น้อยที่ได้ฮับเซื่อนำ

17:5 แต่ฝ่ายพวกยิวผู้ที่บ่เซื่อกะเกิดอิจฉาริษยา จั่งไปคบคึดกับคนอันธพาลตามตลาด รวบรวมคนมาเป็นม็อบใหญ่ ก่อการกบฏอาละวาดในบ้านเมือง แล้วบุกเข้าบ้านของยาโสน ตั้งใจว่าสิจับเปาโลกับสิลาสลากออกมามอบไว้ให้ไทบ้านไทเมือง

17:6 แต่บัดบ่พ้อพวกลาว จั่งฉุดลากยาโสน (เจ้าของเฮือน) ออกมา พร้อมทั้งพวกพี่น้องผู้ลางคน นำไปหาคณะเจ้าหน้าที่ของเมือง ฮ้องกันว่า “คนหมู่นี้ได้คว่ำฮอดทั้งแผ่นดินโลกเลย แล้วกะได้มาก่อกวนอยู่ที่นี่นำ

17:7 แล้วยาโสนผู้นี้ได้ต้อนฮับพวกเขาไว้ แล้วพรรคพวกคนหมู่นี้ได้เฮ็ดแนวที่ผิดคำสั่งของจักรพรรดิซีซาร์ โดยบอกสอนกันว่ามีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งคือพระเยซู”

17:8 บัดพอคณะเจ้าหน้าที่ของเมืองกับประซาซน ได้ยินแนวฮั้น กะเกิดปั่นป่วนฮ้อนใจหลาย

17:9 แล้วได้เอิ้นเอาค่าประกันโตจากยาโสนกับคนอื่นๆ ฮั้น แล้วจั่งปล่อยไป

17:10 แล้วพวกพี่น้องได้ส่งเปาโลกับสิลาสออกไปอย่างไวๆ ไปยังเมืองเบโรอาเป็นเวลากลางคืน บัดฮอดแล้วพวกลาวได้เข้าไปในศาลาธรรมของพวกยิวคือเก่า

17:11 แต่ว่าซาวเมืองเบโรอาฮั้น เป็นคนสุภาพ จิตใจสูงกว่าซาวเมืองเธสะโลนิกา คือเขาได้ฮับพระคำโดยความเต็มอกเต็มใจ กับได้ค้นเบิ่งเอาในพระคำของพระเจ้าคู่มื้อเพื่อสิฮู้ว่า ข้อความแนวหมู่ฮั้นได้เป็นจริงอีหลีคือจั่งกล่าวมาฮั้น

17:12 จั่งซั้น ได้มีซาวยิวหลายคนในพวกเขาที่ได้ฮับเซื่อ พร้อมกับแม่ญิงกรีกผู้มีฐานะ ฮ่วมทั้งผู้ซายซาวกรีกนำกะบ่น้อย

17:13 แต่บัดพวกยิวในเมืองเธสะโลนิกาฮู้ว่า เปาโลได้เข้าไปประกาศพระคำของพระเจ้าในเมืองเบโรอาคือกัน เขาได้มายุแหย่ปลุกระดมประซาซนอยู่ฮั่นนำ

17:14 แล้วในหว่างฮั้นพอดี พวกพี่น้องจั่งส่งเปาโลออกไปทางทะเล แต่สิลาสกับทิโมธีกะพักอยู่ฮั่นต่อ

17:15 แล้วฝ่ายหมู่พี่น้องที่ไปส่งเปาโลฮั้น ได้ไปส่งฮอดกรุงเอเธนส์ แล้วบัดพอได้ฮับฝากคำสั่งของเปาโลให้ไปบอกสิลาสกับทิโมธี คือให้ฟ้าวไปหาเปาโลไวๆ แล้วพวกเขาจั่งจากไป

17:16 บัดเปาโลคองถ้าสิลาสกับทิโมธีอยู่ในกรุงเอเธนส์ฮั้น ลาวกะเดือดฮ้อนในใจบัดเห็นว่ามีแต่ฮูปเคารพเต็มไปทั่วเมือง

17:17 จั่งซั้น ลาวเลยเข้าในศาลาธรรมโต้ตอบกับพวกคนยิว กับคนต่างซาติผู้ที่ยำเกรงพระเจ้านำ พร้อมทั้งคนต่างๆ ที่อยู่ในตลาดคู่มื้อๆ

17:18 แล้วบัดนี้ มีนักปราชญ์ผู้ลางคนในพวกเอปิคูเรียน กับในพวกสโตอิกได้พ้อกับเปาโล แล้วผู้ลางคนว่า “คนผู้นี้มาเว้าอีหยังแนวที่บ่เป็นสาระ” แล้วอีกผู้ลางคนว่า “เบิ่งทรงคือเขาพวมประกาศเรื่องพระแปลกๆ จากต่างถิ่น” ก่อพวกเขาเว้าจั่งซั้นย้อนว่าเปาโลพวมประกาศเรื่องพระเยซูกับการเป็นขึ้นมาจากตายของเพิ่น

17:19 แล้วพวกเขาจั่งพาเปาโลขึ้นไปสภาอาเรโอปากัส (อยู่ยอดภูพระอังคาร) แล้วถามลาวว่า “พวกเฮาขออยากฮับฟังว่า คำสอนใหม่ๆ ที่เจ้าเว้าหนิ มันเป็นจั่งใด

17:20 ย้อนว่าเจ้าได้เอาเรื่องแปลกๆ มาเข้าหูของเฮา จั่งซั้น พวกเฮาอยากฮู้จักในเรื่องนี้หมายความว่าจั่งใด”

17:21 (เขาเว้าจั่งซี้ย้อนว่า ซาวเอเธนส์ กับซาวต่างซาติอยู่ฮั่น บ่ได้ใซ้เวลาในแนวอื่นๆ นอกจากสิเว้าหรือสิฮับฟังในเรื่องแนวแปลกๆ ใหม่ๆ)

17:22 บัดนี้ เปาโลจั่งยืนขึ้นต่อหน้าคนหมู่ฮั่นอยู่กลางสภาเทิงเนินเขาพระอังคาร แล้วตั้งต้นเว้าว่า “ท่านซาวกรุงเอเธนส์ ผู้ข้าคึดเห็นว่าพวกเจ้านับถือพวกพระต่างๆ อย่างเคร่งครัด

17:23 ย้อนว่าบัดผู้ข้าเดินทางมา ได้สังเกตแนวหนึ่งที่พวกเจ้านบไหว้ฮั้น คือผู้ข้าได้เห็นแท่นบูซาแท่นหนึ่งที่มีคำจารึกไว้ว่า ‘เถิงพระที่ยังบ่ทันฮู้จัก’ จั่งซั้นผู้ข้าขอประกาศซี้แจงให้พวกเจ้าฮู้เถิงพระผู้ฮั้นที่พวกเจ้ายังบ่ทันฮู้จัก แต่ยังหานบหาไหว้อยู่

17:24 คือพระผู้นี้เป็นพระเจ้า ผู้ที่เนรมิตสร้างโลก กับเมิ้ดคู่อันคู่แนวที่มีอยู่ในฮั้น แล้วย้อนว่าเพิ่นได้เป็นเจ้าของฟ้าสวรรค์กับแผ่นดินโลกนี้ เพิ่นบ่ได้สถิตหรืออาศัยอยู่ในแนวต่างๆ ที่เฮ็ดขึ้นมาโดยมือคน

17:25 แล้วเพิ่นบ่ได้ฮับการกราบไหว้โดยมือคน ปานว่าจำเป็นสิต้องให้ใผปฏิบัติเลี้ยงเพิ่น ย้อนว่าพระเจ้าผู้นี้โปรดให้เมิ้ดคู่อันคู่แนวมีซีวิตมีลมหายใจนำ

17:26 แล้วพระเจ้านี้เพิ่นได้สร้างคนคู่ซาติสืบทอดจากเลือดสายเดียวกัน ให้พวกเขาอยู่ทั่วพื้นแผ่นดินโลก กับได้กำหนดเวลากับเขตแดนเป็นที่อาศัยให้เขาอยู่

17:27 เพื่อว่า พวกเขาสิได้ซอกหาพระผู้เป็นเจ้าหนิ หาลางเทื่อเขาอาจสิงมหาพ้อเพิ่นได้ ย้อนว่าเพิ่นเองบ่ได้อยู่ห่างไกลจากคนเฮาแต่ละคนเลย

17:28 คือ คนเฮามีซีวิตความเป็นอยู่กับการเคลื่อนไหวไปมาอยู่ในเพิ่นผู้นี้ ตามที่พวกนักเขียนกับกวีผู้ลางคนในพวกเจ้าเคยกล่าวไว้ว่า ‘คนเฮาทั้งหลายเป็นเซื้อสายสืบทอดมาจากเพิ่น’

17:29 จั่งซั้นล่ะ เนื่องจากว่าเฮาเป็นเซื้อสายที่สืบทอดมาจากเพิ่นแล้ว เฮาบ่ควรถือว่าเพิ่นผู้นี้เป็นคือทอง เงิน หรือ หิน ที่ได้แกะสลักโดยศิลปะตามฝีมือกับแนวความคึดของคนซื่อๆ

17:30 แล้วในยามก่อน ตอนที่คนเฮายังบ่ฮู้จักหยัง เพิ่นได้เบิ่งข้ามแนวความผิดไป แต่บัดนี้เพิ่นได้ออกคำสั่งว่า ให้คนทั้งเมิ้ดทั่วคู่หม่องในโลกกลับใจใหม่

17:31 ย้อนว่า เพิ่นได้กำหนดมื้อหนึ่งไว้ในอนาคต แล้วในมื้อฮั้น เพิ่นสิได้ตัดสินพิพากษาซาวโลกโดยความเที่ยงธรรมเป็นหลัก โดยได้แต่งตั้งท่านผู้หนึ่งไว้เป็นผู้พิพากษา กับเพิ่นได้ยืนยันผู้ฮั้นไว้ต่อหน้าเมิ้ดคู่คนด้วยว่า เพิ่นได้โปรดให้ท่านผู้ฮั้นเป็นขึ้นมาจากตาย เป็นหลักฐาน”

17:32 บัดเปาโลเว้าแล้ว พวกคนอยู่ฮั่นพอได้ยินเถิงเรื่องการเป็นขึ้นมาจากตาย มีผู้ลางคนกะเยาะเย้ย แต่คนอื่นๆ ได้เว้าว่า “เฮาอยากสิฟังเจ้าในเรื่องนี้อีกต่อไป”

17:33 หลังจากฮั้น เปาโลได้ออกจากพวกเขาไป

17:34 แต่ว่า มีซายผู้ลางคนได้ติดตามเปาโลไปกับได้ฮับเซื่อนำ ในคนหมู่ฮั้นมี ดิโอนิสิอัส ผู้เป็นสมาซิกสภาอาเรโอปากัส กับได้มีญิงคนหนึ่งซื่อ ดามาริส พร้อมกับคนอื่นๆ นำ