19:1 ในตอนฮั้น ปีลาตเลยสั่งให้นำเอาพระเยซูไปเฆี่ยนตี

19:2 แล้วพวกทหารโรมได้เอาหนามสานเป็นวงมาลัยมาสุบใส่หัวของพระเยซูเป็นมงกุฎ แล้วกะเอาผ้าสีม่วงมาคลุมใส่พระเยซู

19:3 แล้วพวกเขากะเว้าเยาะเย้ยใส่พระเยซูว่า “ขอให้กษัตริย์ของพวกยิวทรงพระเจริญเด้อ” แล้วกะเอามือตบตีพระเยซู

19:4 แต่ส่วนปีลาต ลาวกะออกไปนอกอีก ไปเว้ากับพวกหัวหน้ายิวว่า “นี่แน่ะ เฮาสินำผู้นี้ออกมามอบส่งคืนพวกเจ้าเด้อ เพื่อให้พวกเจ้าฮู้ว่า เฮาบ่เห็นว่าคนผู้นี้มีความผิดอีหยังเลย”

19:5 บัดนี้ พระเยซูกะออกมา สวมมงกุฎหนาม พร้อมกับผ้าคลุมสีม่วง แล้วปีลาตกะเว้าให้พวกหัวหน้ายิวว่า “นี่แน่ะ เบิ่งเด้อ ซายผู้นี้”

19:6 บัดนี้ พอพวกหัวหน้านำเครื่องถวายกับพวกยามฮักษาการประจำวิหารเห็นพระเยซู พวกเขากะพากันฮ้องว่า “เอาไปประหารๆ” ปีลาตกะเว้าว่า “ให้พวกเจ้าเอาไปประหารเองซะ ส่วนเฮาเองกะบ่เห็นว่าคนผู้นี้มีความผิดอีหยังเลย”

19:7 แล้วพวกคนยิวฮั้นตอบปีลาตว่า “พวกเฮามีกฎหมาย แล้วตามกฎหมายของพวกเฮา คนผู้นี้สมควรที่สิตาย ย้อนเขาได้ตั้งโตเองไว้ว่าเป็นพระบุตรของพระเจ้า”

19:8 พอปีลาตได้ยินจั่งซั้น ลาวตกใจหย้านแฮงหลาย

19:9 แล้วลาวเลยกลับไปในโรงพักทหารอีก แล้วจั่งถามพระเยซูว่า “เจ้ามาแต่ใส” แต่ว่าพระเยซูบ่ได้ตอบอีหยังลาวเลย

19:10 บัดนี้ ปีลาตจั่งถามเพิ่นว่า “เจ้าคือบ่ยอมเว้านำเฮา เจ้าบ่ฮู้บ้อ ว่าข้อยมีอำนาจสั่งขึงประหารซีวิตเจ้า กับมีอำนาจที่สิปล่อยเจ้าไปได้”

19:11 พระเยซูตอบว่า “เจ้าบ่มีอำนาจเหนือเฮาดอก นอกจากได้ฮับจากผู้อยู่เบื้องบนฮั้นล่ะ จั่งซั้นคนที่จับเฮามามอบให้เจ้าจั่งมีความผิดแฮงหลายกว่าเจ้า”

19:12 ตั้งแต่ฮั่นมา ปีลาตกะแฮงตั้งใจพยายามปล่อยพระเยซูไป แต่พวกผู้นำยิวกะฮ้องเสียงดังขึ้นอีกว่า “คั่นเจ้าปล่อยคนผู้นี้ กะแสดงว่าเจ้าบ่ได้เป็นหมู่เป็นมิตรกับจักรพรรดิซีซาร์ คือใผกะตามที่อ้างโตว่าเป็นกษัตริย์ กะตั้งโตว่าเป็นคู่อาฆาตกันกับซีซาร์แล้ว

19:13 บัดพอได้ยินจั่งซั้น ปีลาตได้นำพระเยซูออกมา แล้วได้นั่งบัลลังก์ให้การตัดสิน ที่เอิ้นกันว่า ‘ลานปูหิน’ (ภาษาฮีบรูเอิ้นว่า ‘กับบาธา’)

19:14 ตอนฮั้นกะเป็นมื้อเตรียมงานฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติของพวกยิวเป็นเวลาประมาณ เที่ยง ส่วนปีลาตเว้ากับพวกหัวหน้ายิวว่า ‘นี่แน่ะ กษัตริย์ของพวกเจ้าเด้อ’

19:15 แต่ว่าพวกเขากะฮ้องว่า เอาไปโลดๆเอามันไปขึงใส่หลักประหารโลด” ปีลาตกะถามว่า “สิให้เฮาขึงกษัตริย์พวกเจ้าใส่หลักประหารตี้” พวกหัวหน้านำเครื่องถวายกะตอบปีลาตว่า “พวกเฮาบ่มีกษัตริย์อื่นนอกจากจักรพรรดิซีซาร์”

19:16 บัดนี้ ปีลาตกะเลยมอบเอาพระเยซูไว้ให้กับพวกเขาให้เอาไปขึง แล้วพวกเขาจั่งนำเอาพระเยซูออกไป

19:17 แล้วพระเยซูแบกหลักประหารออกไปขึ้นโนนหม่องหนึ่งที่เอิ้นกันว่า “หัวกะโหลก” (ซึ่งภาษาฮีบรูเอิ้นว่า “กลโกธา”)

19:18 พวกเขาจั่งขึงพระเยซูอยู่โนนฮั่น แล้วกะมีผู้ซายอีกสองคน ถืกขึงคนละข้างกับพระเยซู แล้วส่วนพระเยซูกะอยู่ระหว่าง๏กลาง

19:19 บัดนี้ปีลาตได้เขียนป้ายติดไว้เทิงหลักประหารฮั่น ได้จารึกไว้ว่า “เยซูไทบ้านนาซาเร็ธ กษัตริย์ของซนซาติยิว”

19:20 แล้วมีคนยิวหลวงหลายได้อ่านป้ายฮั้น ย้อนว่าหม่องที่พระเยซูถืกขึงประหารฮั้นอยู่ใกล้เมือง ส่วนป้ายฮั่น ได้จารึกเป็นภาษาฮีบรู ภาษากรีก กับภาษาลาตินนำ

19:21 จั่งซั้น พวกหัวหน้านำเครื่องถวายของพวกยิวขอกับปีลาตว่า “อย่าจารึกว่า ‘กษัตริย์ของซนซาติยิว’ แต่ให้จารึกว่า ‘ซายผู้นี้อ้างโตว่าเป็นกษัตริย์ของซนซาติยิว’”

19:22 ปีลาตเลยตอบว่า “แนวที่เฮาจารึกฮั่น กะได้จารึกไว้แล้ว”

19:23 บัดนี้ พวกทหารที่ได้ขึงพระเยซูไว้เทิงหลักประหารฮั้น ได้เอาเสื้อผ้าของเพิ่นมาแยกกองกันไว้เป็นสี่กอง แจกกันคนละกองพร้อมกับเสื้อคลุมของเพิ่น แต่ส่วนเสื้อคลุมนี้มันบ่มีฮอยเย็บฮอยต่อ เป็นผืนเดียว ถักจากเทิงลงมาล่าง

19:24 พวกเขาจั่งเว้ากันว่า “ตกลงพวกเฮาบ่จีกแบ่งเสื้อโตนี้กันเนาะ แต่ให้พวกเฮาจับฉลากว่าใผสิได้เสื้อโตนี้” พวกทหารได้เฮ็ดจั่งซี้กะเพื่อเป็นไปตามพระคำที่กล่าวไว้ว่า “พวกเขาพากันแบ่งปันเสื้อผ้าของเฮา แล้วส่วนเสื้อคลุมเฮาเขากะจับฉลาก”

19:25 ตอนฮั้น แม่กับน้าสาวของพระเยซู กับมารีย์เมียของ เคลโอปัส แล้วกะมารีย์ไทมักดาลา ได้ยืนอยู่ข้างหลักประหารเพิ่น

19:26 บัดพระเยซูเหลียวเห็นแม่ของเพิ่นกับลูกศิษย์ผู้ที่เพิ่นฮักแพงยืนอยู่ฮั่นนำ พระเยซูกะได้บอกแม่ว่า “แม่เอ้ย นี่แน่ะ ลูกซายของเจ้า”

19:27 แล้วพระเยซูได้เว้ากับลูกศิษย์คนฮั้นว่า “นี่แน่ะ แม่ของเจ้า” ตั้งแต่ฮั้นมาลูกศิษย์ผู้ฮั้นกะให้มารีย์ไปอาศัยอยู่บ้านของเขานำ

19:28 หลังจากฮั่นมา เพิ่นฮู้จักว่า คู่อันคู่แนวได้เฮ็ดสำเร็จแล้ว เพื่อสิให้เป็นไปตามข้อที่กล่าวไว้ในพระคำ พระเยซูจั่งเว้าว่า “เฮาอยากกินน้ำ”

19:29 แล้วแถวฮั่นมีขันใส่น้ำองุ่นดองส้มวางไว้อยู่ ทหารกะได้เอาฟองน้ำไปจุ่มน้ำองุ่นดองฮั่น แล้วเอาเสียบใส่ปลายก้านไม้หุสบ เอาขึ้นที่ปากพระเยซู

19:30 บัดพระเยซูฮับเอาน้ำองุ่นดองส้มแล้ว เพิ่นกะเว้าว่า “ได้สำเร็จแล้ว” แล้วเพิ่นได้ก้มหน้าลง ปล่อยจิตวิญญาณของเพิ่นให้ออกจากร่างไป

19:31 มื้อฮั้นเป็นมื้อเตรียมงานฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติของพวกยิว แล้วเพื่อศพของผู้ตายสิบ่ได้ถืกห้อยไว้เทิงหลักประหารข้ามคืนในวันสะบาโต (มื้อหยุดพักงานของพวกยิวฮั่น) พวกผู้นำยิวจั่งได้ขอกับปีลาตให้ทุบขาของคนที่ถืกขึงประหารแล้วฮั้น เพื่อสิได้เอาศพลงมาจากหลักประหารออกไป

19:32 จั่งซั้น พวกทหารจั่งได้มาทุบขาของซายคนแรก กับซายคนอื่นฮั้นที่ถืกขึงอยู่ข้างพระเยซูให้หัก

19:33 แต่พอมาฮอดพระเยซู เขาบ่ได้ทุบขาของเพิ่น ย้อนเห็นว่าเพิ่นได้ตายไปแล้ว

19:34 แต่ทหารคนหนึ่งได้เอาหอกมาแทงใส่สีข้างพระเยซู พอแทงแล้วเลือดกับน้ำกะไหลออกมาทันที

19:35 แล้วผู้ฮั้นที่เห็นเหตุการณ์นี้ได้เป็นพยาน แล้วคำพยานของเขาเป็นความจริง แล้วเขาเองยืนยันว่าเขาได้เว้าความจริง นี้กะเพื่อเจ้าสิได้เซื่อ

19:36 คือว่า เหตุการณ์แนวหมู่นี้ได้เกิดขึ้นเพื่อให้เป็นไปตามข้อพระคำที่ว่า “กระดูกของเพิ่นสิบ่ถืกทุบหักจักอัน”

19:37 แล้วมีพระคำอีกข้อหนึ่งที่ว่า “พวกเขาสิยืนเบิ่งผู้ที่เขาแทง”

19:38 หลังจากฮั่น นายโยเซฟ ผู้เป็นไทเมืองอาริมาเธีย (ซึ่งลาวเป็นลูกศิษย์ลับๆ ของพระเยซู ย้อนหย้านพวกยิว) ได้ไปขอเอาศพพระเยซูจากปีลาต ส่วนปีลาตเลยอนุญาตให้ ลาวเลยเอาศพของพระเยซูมา

19:39 แล้วนิโคเดมัส (ซึ่งแต่ก่อนเคยไปหาพระเยซูยามกลางคืน) ได้ไปพร้อมโยเซฟ แล้วลาวได้เอาเครื่องหอมบดไปนำ คือมดยอบผสมกับกฤษณา น้ำหนักประมาณสามสิบสี่กิโล

19:40 แล้วสองคนหนิ ได้เอาศพของพระเยซูพันผ้าป่านลินินขาวละเอียด พร้อมใส่เครื่องหอมบด พันใส่ศพของพระเยซูตามประเพณีการเมี้ยนศพของพวกยิว

19:41 บัดนี้ ในหม่องที่พระเยซูถืกขึงประหารฮั่น กะมีสวนหม่องหนึ่ง แล้วในสวนฮั่น มีอุโมงค์ใหม่ ยังบ่เคยมีศพของผู้ใดไปเมี้ยนไว้เลย

19:42 เขาเลยเอาศพพระเยซูไปเมี้ยนไว้ในอุโมงค์ฮั้น ย้อนว่ามันอยู่ใกล้เคียง คือใกล้สิฮอดมื้อเตรียมงานฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติของพวกยิวอยู่แล้ว (ให้ดู ยอห์น 19:14 กับ 19:31)