18:1 หลังจากเหตุการณ์แนวหมู่นี้ ผู้ข้าได้เหลียวเบิ่ง เห็นเทวทูตอีกองค์หนึ่งพวมลงมาจากสวรรค์ องค์ฮั้นมีอำนาจใหญ่หลวง แผ่นดินโลกจั่งสว่างไปทั่วย้อนแสงรัศมีขององค์ฮั้น

18:2 เทวทูตองค์ฮั้นจั่งได้ประกาศด้วยเสียงดังกึกก้องว่า “ล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว บาบิโลนมหานคร ฮั้นได้ล่มจมแล้ว กลายเป็นหม่องอาศัยของผีปีศาจ เป็นที่สิงของวิญญาณสกปรกลามกคู่แนว กับเป็นกรงของพวกนกสกปรกมลทินอันเป็นตาซัง

18:3 ย้อนว่าประชาซาติทั้งปวงได้กินเหล้าองุ่นจากจอกความโกรธเกรี้ยวอันฮ้ายแฮงของพระเจ้า ย้อนการล่วงประเวณีของนาง ที่ว่าพวกกษัตริย์เทิงแผ่นดินโลกได้เล่นซู้ล่วงประเวณีกับนางฮั้น แล้วพ่อค้าทั้งหลายเทิงแผ่นดินโลกกะได้ฮั่งมีได้ย้อนความฟุ่มเฟือยอันเหลือล้นของนางฮั้นนำ”

18:4 แล้วผู้ข้าได้ยินเสียงเว้าอีกเสียงหนึ่งประกาศลงมาจากสวรรค์ ว่า “คนทั้งหลายของเฮาเอ้ย ให้หนีพ้นจากนางฮั้นเด้อ เพื่อพวกเจ้าสิบ่มีหุ้นส่วนในการบาปกับนาง แล้วพวกเจ้าสิบ่ต้องถืกภัยพิบัติที่สิเกิดขึ้นกับนาง

18:5 ย้อนว่าบาปของนางได้กองกันขึ้นฮอดสวรรค์แล้ว แล้วพระเจ้าได้จดจำความชั่วช้าเลวทรามของนางฮั้นไว้

18:6 แล้วพระเจ้าสิตอบสนองนางตามที่นางได้ตอบสนองพวกเจ้า แล้วเพิ่นสิให้ผลตอบแทนนางเป็นสองท่อตามการงานของนาง ในจอกที่นางได้ผสมไว้ กะสิผสมลงเป็นสองท่อให้นางฮั้นเลย

18:7 ในทำนองเดียวกัน นางเคยทนงโตด้วยศักดิ์ศรี กับซีวิตอย่างหรูหราไว้ให้โตเองซำใด พระเจ้ากะสิให้นางถืกการทุกข์ทรมานหลายซำฮั้น ย้อนว่า นางได้เว้าในใจว่า ‘เฮาดำรงอยู่ในตำแหน่งราชินี บ่แม่นญิงม่าย เฮาสิบ่ได้พ้อความทุกข์เลย’

18:8 จั่งซั้น ภัยพิบัติต่างๆ สิเกิดขึ้นให้นางในมื้อเดียว คือความตาย กับความโศกเศร้า การกันดารอาหาร พร้อมไฟที่สิเผานครของนางฮั้นให้พินาศเมิ้ดสิ้นไป ย้อนว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้เพิ่นมีฤทธานุภาพใหญ่ยิ่ง กะสิพิพากษาลงโทษใส่นางกับนครฮั้น”

18:9 แล้วพวกกษัตริย์อยู่แผ่นดินโลก ที่ได้เล่นซู้ล่วงประเวณีกับนางฮั้น กับมีซีวิตอย่างหรูหราฮ่วมกัน บัดได้เห็นควันไฟเผาไหม้นครของนาง กะสิโศกเศร้าฮ้องไห้นำเลย

18:10 แล้วพวกเขากะยืนอยู่แต่ไกลๆ ย้อนหย้านภัยจากการทรมานของนางฮั้น เว้ากันว่า “ฉิบหายแล้วๆ บาบิโลนมหานครอันยิ่งใหญ่มั่นคงเอ้ย คือภายในซั่วโมงเดียว เจ้าได้สู่การพิพากษาลงโทษแล้ว”

18:11 แล้วพวกพ่อค้าอยู่แผ่นดินโลกสิฮ้องไห้คร่ำครวญต่อนครของนางฮั้น ย้อนว่าบ่มีใผสิสามารถซื้อขายอีกต่อไปได้เลย

18:12 สินค้าแนวหมู่ฮั้นคือ ทองคำ เงิน เพชรพลอยต่างๆ ไข่มุก ผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วง ผ้าไหม ผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมคู่แนว พวกถ้วยซามที่เฮ็ดด้วยงา กับเฮ็ดด้วยไม้ที่เป็นราคา ทองเหลือง เหล็ก พร้อมกับหินอ่อน

18:13 กับอบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมัน ยอดแป้ง ข้าวสาลี สัตว์ต่างๆ เซ่น งัว แกะ ม้า แล้วกะรถรบ กับทาส ทั้งซีวิตจิตใจของคนนำ

18:14 แล้วนางเอ้ย ผลที่จิตใจของเจ้าได้ปรารถนาฮั้น ได้พ้นจากมือของเจ้าไปแล้ว พร้อมกับเมิ้ดคู่อันคู่แนวอันวิเศษหรูหราหลาย กะได้พ้นจากเจ้าไปคือกัน แล้วเจ้าสิบ่ได้พ้อมันอีกเลย

18:15 แล้วพวกพ่อค้าที่ค้าขายสิ่งของแนวหมู่นี้ กับฮั่งมีย้อนนาง กะสิยืนอยู่แต่ไกลๆ ย้อนหย้านภัยจากการทรมานของนางฮั้น แล้วพวกเขากะสิฮ้องไห้คร่ำครวญอยู่ฮั้น

18:16 ว่า “ฉิบหาย ฉิบหาย เลย มหานครของนางฮั้น ซึ่งได้นุ่งผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วง กับผ้าสีแดงเข้ม ที่ได้ประดับด้วยทองคำ เพชรพลอยต่างๆ กับไข่มุกฮั้น

18:17 คือ ภายในซั่วโมงเดียว ทรัพย์สมบัติอันยิ่งใหญ่ฮั้น ได้สาบสูญไปเมิ้ดแล้ว” แล้วนายเฮือคู่คน พวกผู้โดยสารเฮือ พวกลูกเฮือ กับคนทั้งหลายที่มีอาชีพทางทะเล กะได้ยืนอยู่แต่ไกลๆ นำ

18:18 แล้วบัดคนพวกฮั้นเห็นควันไฟที่เผาไหม้นครของนางฮั้นกะฮ้องว่า “มีนครอยู่ใส ที่สิเป็นใหญ่คือจั่งมหานครนี้”

18:19 แล้วเขาทั้งหลายกะโยนขี้ดินขึ้นตกลงเทิงหัวของโต พร้อมฮ้องไห้คร่ำครวญว่า “ฉิบหาย ฉิบหาย เลย มหานครฮั้น ซึ่งเป็นนครที่เมิ้ดคู่คนที่มีเฮือเดินทะเล ได้เป็นคนฮั่งมีย้อนทรัพย์ของนาง คือภายในซั่วโมงเดียวนครของนางกะฮกฮ้างอ้างว้างไปแล้ว”

18:20 โอ เมืองสวรรค์เอ้ย พร้อมกับทูตพิเศษที่บริสุทธิ์ กับผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าทั้งหลายนำ ให้ร่าเริงยินดีเด้อ ย้อนว่า พระเจ้าได้แก้แค้นให้พวกเจ้าได้แล้ว

18:21 แล้วมีเทวทูตอีกองค์หนึ่งที่มีฤทธิ์อำนาจอันใหญ่ยิ่ง ได้ยกหินโม่ก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง แล้วจั่งทุ่มลงไปในทะเล เว้าว่า “บาบิโลนมหานครฮั้น สิถืกทุ่มลงแนวนี้ล่ะ แล้วสิบ่เห็นอีกต่อไปเลย

18:22 แล้วบ่มีใผสิได้ยินเสียงของนักดีดพิณเขาคู่ นักเล่นมโหรี นักเป่าปี่ กับนักเป่าแตร ในมหานครของนางฮั้นอีกต่อไปเลย แล้วสิบ่มีซ่าง หรือวิชาซ่างต่างๆ อีกต่อไป กับสิบ่มีใผได้ยินเสียงโม่แป้งในมหานครของนางอีกนำ

18:23 แล้วสิบ่มีแสงโคมไฟส่องสว่างอีกต่อไปในมหานครของนาง กับสิบ่มีเสียงของเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่อไปอีก ย้อนว่า พวกพ่อค้าของมหานครของนางซึ่งเคยเป็นคนใหญ่อยู่แผ่นดินโลกมาก่อน กับย้อนว่า เวทมนตร์คาถาของนางเคยล่อลวงพวกประชาซาติให้ลุ่มหลง

18:24 กับในนครของนางฮั้น ได้พ้อเลือดของพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า กับเลือดคนของพระเจ้า พร้อมทั้งเลือดของเมิ้ดคู่คนที่ถืกฆ่าเทิงแผ่นดินโลกนำ”