15:1 แล้วบัดนี้ ผู้ข้าได้เห็นเครื่องหมายอันสำคัญอยู่เทิงสวรรค์อีกแนวหนึ่ง เป็นเครื่องหมายอันใหญ่หลวงอันเป็นตาหย้าน คือมีเทวทูตเจ็ดองค์ถือภัยพิบัติเจ็ดแนวอันสุดท้าย คือ ในภัยพิบัติฮั้น ความโกรธเกรี้ยวของพระเจ้าได้จบลงแล้ว

15:2 แล้วผู้ข้าได้เห็นแนวหนึ่ง มีลักษณะคือปานทะเลแก้วปนกับไฟ แล้วพวกคนทั้งหลายที่มีซัยเหนือสัตว์เดรัจฉาน เหนือฮูปปั้นของมัน เหนือเครื่องหมายของมัน พร้อมทั้งเหนือเลขประจำซื่อของมัน ได้ยืนอยู่เทิงทะเลแก้วฮั้น แล้วพวกเขาแต่ละคนถือพิณเขาคู่ของพระเจ้า

15:3 แล้วพวกเขาร้องเพลงของโมเสส ผู้ฮับใซ้ของพระเจ้า กับเพลงของแกะน้อยของพระเจ้า ว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้เพิ่นฤทธานุภาพสูงสุดเอ้ย การงานของพระองค์กะยิ่งใหญ่หลวง กับมหัศจรรย์หลาย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทางของพระองค์ยุติธรรมกับซื่อตรงอยู่เสมอ โอ้จอมราซาคนของพระเจ้าทั้งหลายเอ้ย

15:4 โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าเอ้ย แม่นใผแหน่ที่สิบ่ยำเกรงพระองค์ กับบ่ถวายพระสิริต่อพระนามของพระองค์ ย้อนว่า พระองค์เป็นผู้บริสุทธิ์แต่ผู้เดียว ประชาซาติทั้งปวงสิมาถวายการนมัสการต่อหน้าพระองค์ ย้อนว่า การตัดสินพิพากษาของพระองค์ได้ปรากฏออกมาแล้ว”

15:5 แล้วหลังจากแนวหมู่นี้ ผู้ข้าได้เหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ ได้เห็นสถานศักดิ์สิทธิ์บริสุทธิ์ของพระวิหารแห่งสักขีพยานในสวรรค์ถืกเปิดออก

15:6 แล้วเทวทูตทั้งเจ็ดที่ถือภัยพิบัติทั้งเจ็ดฮั้น ได้ออกมาจากพระวิหาร นุ่งผ้าป่านสีขาวบริสุทธิ์ กับมีผ้าทองคำพันไว้ที่หน้าเอิก

15:7 แล้วกะมีสัตว์โตหนึ่งในสัตว์ทั้งสี่ฮั้น ได้เอาขันทองคำเจ็ดใบ อันเต็มด้วยความโกรธเกรี้ยวของพระเจ้า ผู้เพิ่นที่ดำรงอยู่ตลอดกาลเป็นนิตย์ ได้มอบขันทองคำให้เทวทูตทั้งเจ็ดองค์ฮั้น

15:8 แล้วพระวิหารกะเต็มไปด้วยควันจากพระสิริของพระเจ้า กับจากฤทธานุภาพของเพิ่น กับบ่มีใผสามารถเข้าไปในพระวิหารฮั้นได้เลย จนกว่าภัยพิบัติทั้งเจ็ดของเทวทูตเจ็ดองค์ฮั้นสิได้สำเร็จ