6:1 หลังจากฮั้นแล้ว พระเยซูเลยข้ามทะเลสาปกาลิลี ที่เอิ้นกันว่า ทะเลทิเบเรียส

6:2 บัดนี้ ได้มีคนหลวงหลายพากันติดตามพระเยซูไป ย้อนเขาเคยเห็นเครื่องหมายอันสำคัญที่พระเยซูเฮ็ด ตอนที่เพิ่นได้ปัวคนเจ็บคนเป็นให้เซาเป็นดี

6:3 แล้วพระเยซูได้ขึ้นไปอยู่เทิงภูเขา จั่งได้นั่งพักกับลูกศิษย์ของเพิ่นอยู่ฮั่น

6:4 บัดนี้มันใกล้สิฮอดเทศกาลเลี้ยงฉลองการกู้ซาติของคนยิวแล้ว

6:5 บัดนี้ พระเยซูเหลียวเบิ่ง เห็นมีคนหลวงหลายพากันหลั่งมาหาเพิ่น เพิ่นเลยเว้ากับ ฟีลิป ว่า “เฮาสิไปซื้อแนวกินอยู่ใสหน้อ เพื่อคนพวกนี้สิมีกิน”

6:6 แต่พระเยซูเว้าจั่งซี้เพื่อสิทดสอบ ฟีลิป เบิ่ง คือเพิ่นฮู้แล้วว่าเพิ่นสิเฮ็ดจั่งใด

6:7 ฟีลิปเลยตอบว่า “ขนาดเงินสองร้อยเหรียญเดนาริอัน ยังบ่พอที่สิซื้อแนวกินให้มันพอคู่คนได้ แม้นแต่เขาสิกินผู้ละเล็กๆ น้อยๆ กะอย่า”

6:8 ลูกศิษย์พระเยซูผู้หนึ่งซื่อ อันดรูว์ น้องซายของซีโมนเปโตรฮั่น ได้เว้ากับเพิ่นว่า

6:9 มีเด็กซายคนหนึ่งอยู่นี้ มีขนมปังข้าวบาร์เลย์อยู่ห้าก้อน กับปลาสองโต แต่คนหลายปานนี้ มันสิพอบ้อส่ำหนิ

6:10 บัดนี้ พระเยซูกะสั่งลูกศิษย์ว่า “ให้พวกประซาซนนั่งลงเลย” คือว่าหม่องฮั้นมีหญ้าหลาย พวกคนเลยพากันนั่งลง จำนวนผู้ซายกะประมาณห้าพันคน

6:11 แล้วพระเยซูฮับเอาขนมปังขึ้นมา บัดเพิ่นขอบคุณพระเจ้าแล้ว กะได้บิออกเป็นก้อนๆ แล้วยื่นให้พวกลูกศิษย์แจกให้ผู้คนที่นั่งอยู่ฮั่น แล้วเอาปลามาเฮ็ดแนวเดียวกัน แจกให้คนกินอิ่ม ตามที่อยากกิน

6:12 พอพวกคนฮั้นได้กินอิ่มแล้ว พระเยซูสั่งพวกลูกศิษย์ว่า “ให้เก็บส่วนที่เหลือเด้อ เพื่อสิบ่มีแนวที่เสียหาย”

6:13 แล้วพวกลูกศิษย์จั่งเอากระบุงไปเก็บเอา ได้สิบสองกระบุงเต็ม เป็นซิ้นๆ ของขนมปังข้าวบาร์เลย์ห้าก้อนฮั้นที่เหลือ หลังจากพวกคนอยู่ฮั้นได้กินอิ่มแล้ว

6:14 แล้วบัดพวกผู้ซายอยู่ฮั่นได้เห็นเครื่องหมายอันสำคัญที่พระเยซูได้เฮ็ด กะได้เว้ากันขึ้นมาว่า “แม่นผู้นี้ล่ะ คือผู้เป็นปากเป็นเสียงฮั้น ที่ได้เข้ามาในโลกแล้ว”

6:15 แล้วบัดพอพระเยซูฮู้เมื่อว่าพวกเขาพวมเตรียมที่สิบังคับเพิ่น แต่งตั้งให้เป็นกษัตริย์ของเขา เพิ่นเลยเมือขึ้นไปอยู่เทิงภูเขาแต่ผู้เดียว

6:16 บัดฮอดยามค่ำ พวกลูกศิษย์ของพระเยซูกะพากันลงไปทะเลสาป

6:17 พากันลงเฮือออกไป แล้วข้ามไปทางเมืองคาเปอรนาอุม คือมันค่ำมืดแล้วแต่พระเยซูยังบ่ทันลงมาหาพวกเขา

6:18 แล้วทะเลสาปฮั้นกะได้เกิดคลื่นใหญ่ขึ้นมา ย้อนมีลมพายุใหญ่พัดมาแฮง

6:19 พอพวกลูกศิษย์ได้พายเฮือ ไปได้ประมาณห้าหกกิโลเมตรแล้ว พวกเขากะได้เห็นพระเยซู พวมย่างมาหาเทิงผิวน้ำใกล้สิมาเถิงเฮือแล้ว บัดนี้พวกลูกศิษย์กะเลยตกใจหย้าน

6:20 พระเยซูเลยปลอบใจพวกเขาว่า แม่น เฮานี้ล่ะ อย่าสู่หย้านเด้อ

6:21 แล้วพวกเขาได้ฮับเอาพระเยซูไว้ในเฮือโดยความยินดี พอพระเยซูขึ้นเฮือปับ เฮือกะได้อยู่ตะฝั่งแล้ว หม่องที่เขาว่าสิไปฮั่น

6:22 บัดมื้ออื่นเซ้ามา พอพวกประซาซนที่ยืนอยู่คนละฟากฝั่งทะเลสาปสังเกตว่า มีแต่เฮือลำอื่นๆ จอดอยู่ แต่เฮือลำที่ลูกศิษย์ของเพิ่นใซ้บ่ได้อยู่ แล้วได้สังเกตอีกว่าพระเยซูบ่ได้ลงเฮือไปพร้อมกับลูกศิษย์ มีแต่พวกลูกศิษย์ไปกันเอง

6:23 (แต่ว่ามีเฮือลำอื่นๆ จากเมืองทิเบเรียส ใกล้หม่องที่พระเยซูได้เลี้ยงขนมปังให้พวกประซาซนกินฮั่น หลังจากเพิ่นได้ขอบคุณพระเจ้าแล้ว)

6:24 บัดพวกประซาซนเห็นว่า พระเยซูกับลูกศิษย์บ่ได้อยู่ฝั่งทางเขาฮั่น พวกเขากะพากันลงเฮือ ข้ามไปเมืองคาเปอรนาอุมซอกหาพระเยซูอยู่ฮั้น

6:25 พอพวกเขามาพ้อพระเยซูอยู่ฟากฝั่งพู้นแล้ว เขากะถามเพิ่นว่า อาจารย์มาฮอดพี้ตั้งแต่ยามใด

6:26 พระเยซูตอบว่า เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าพวกเจ้าบ่ได้มาซอกหาเฮาย้อนได้เห็นเครื่องหมายอันสำคัญที่เฮาเฮ็ดฮั่นดอก แต่ย้อนได้กินขนมปังให้อิ่มท้องซื่อๆ

6:27 อย่าสู่ซอกหาแนวอยู่แนวกินที่เสื่อมเสียไปซื่อๆ แต่ให้ซอกหาอาหารทิพย์ แนวที่คงอยู่ฮอดซีวิตนิจนิรันดร์ดีกว่า ที่เฮาบุตรมนุษย์หนิสิได้มอบให้เจ้า คือพระเจ้าผู้เป็นพ่อได้ประทับตราของเพิ่นมอบสิทธิ์ไว้กับเฮาอยู่แล้ว

6:28 แล้วพวกเขาเลยถามพระเยซูว่า สิให้เฮ็ดจั่งใด พวกผู้ข้าเถิงสิดำเนินตามเวียกงานของพระเจ้าได้

6:29 พระเยซูตอบเขาว่า เวียกงานแนวที่พระเจ้าต้องการให้เจ้าดำเนินตามฮั่นกะคือ ให้พวกเจ้าเซื่อวางใจในเฮาผู้ที่พระเจ้าได้ใซ้มาหนิ

6:30 แล้วพวกเขากะเลยถามพระเยซูว่า นายสิแสดงเครื่องหมายอันสำคัญอีหยังให้เห็น เพื่อสิเป็นแนวพิสูจน์ ให้พวกผู้ข้าวางใจเซื่อในนายได้ นายสิเฮ็ดการงานหยังแหน่

6:31 คือปู่ทวดของพวกผู้ข้าได้กินอาหารทิพย์มานาในถิ่นแห้งแล้ง คือจั่งมีคำเขียนไว้ว่า “เพิ่นได้เอาอาหารทิพย์จากสวรรค์ให้พวกเขากิน”

6:32 พระเยซูตอบว่า เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าบ่แม่นโมเสสดอก ที่ให้อาหารทิพย์ฮั้นกับพวกเจ้า แต่ว่าแม่นพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮาต่างหาก เป็นผู้ให้อาหารทิพย์แท้มาจากสวรรค์ให้พวกเจ้ากิน

6:33 ย้อนว่าอาหารทิพย์ของพระเจ้าฮั่น แม่นโตเฮาเอง ผู้ที่ลงมาจากสวรรค์ เพื่อสินำซีวิต นิรันดร์มาให้กับซาวโลก

6:34 บัดนี้ พวกเขาเลยเว้ากับพระเยซูว่า นายเอ้ย พวกผู้ข้าขอกินอาหารทิพย์นี้อยู่ตลอดคู่ยามแหน่ท้อน

6:35 แล้วพระเยซูเว้ากับพวกเขาว่า เฮาเองเป็นอาหารทิพย์ที่ให้ซีวิตฮั่นล่ะ คนที่มาหาเฮาสิบ่เกิดความหิวกระหายอีกจักเทื่อเลย

6:36 แต่เฮาบอกพวกเจ้าว่า ทั้งๆ ที่พวกเจ้าเคยได้เห็นเฮามาแล้ว กะยังบ่ยอมเซื่อเลย

6:37 แล้วคู่คนที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้มอบให้เฮา กะสิได้มาหาเฮา แล้วส่วนผู้ที่มาหาเฮาฮั้น เฮาสิบ่ปะบ่ถิ้มเขาจักเทื่อเป็นอันขาด

6:38 คือ ที่เฮาได้ลงมาจากสวรรค์หนิ บ่แม่นเพื่อเฮ็ดตามจุดประสงค์ของเฮาเอง แต่ว่าได้มาตามจุดประสงค์ของพระเจ้า ผู้ที่ได้ใซ้เฮามาฮั้น

6:39 แล้วจุดประสงค์ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อผู้เพิ่นใซ้เฮามาฮั้นคือ คู่คนที่เพิ่นมอบไว้ให้อยู่กับเฮา สิบ่มีใผจักคนที่ตกเฮี่ยเสียหายไปเลย แล้วเฮาสิให้พวกเขาเป็นขึ้นมาอีกในมื้อสุดท้าย

6:40 แล้วจุดประสงค์ของพระเจ้า ผู้เพิ่นที่ใซ้เฮามาฮั้นเป็นแนวนี้ คือคู่คนที่ได้ฮู้ได้เห็นเฮา แล้วได้เซื่อวางใจในเฮาผู้เป็นพระบุตร กะสิได้มีซีวิตนิรันดร์ที่ยั่งยืนตลอดเป็นนิจ แล้วเฮาสิให้ผู้ฮั้น เป็นขึ้นมาอีกในมื้อสุดท้าย

6:41 บัดนี้ พวกผู้นำของคนยิวได้จ่มใส่พระเยซูย้อนคำที่เพิ่นได้เว้าฮั้นว่า “เฮาคืออาหารทิพย์ฮั้น ที่ได้ลงมาจากสวรรค์”

6:42 พวกเขากะจ่มกันว่า บ่แม่นผู้นี้บ้อ ลูกซายของโยเซฟฮั่น เฮาฮู้จักพ่อแม่ของเขาดีอยู่ เป็นหยังเขาจั่งได้อ้างโตว่า “เฮาได้ลงมาจากสวรรค์”

6:43 พระเยซูกะเลยตอบพวกเขาว่า “อย่าสู่จ่มกันเด้อ

6:44 บ่มีใผสิมาหาเฮาได้ นอกจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อที่ใซ้เฮามาฮั้น ได้จูงใจให้มา แล้วเฮาสิให้เขาผู้ฮั้นเป็นขึ้นมาอีกในมื้อสุดท้าย (ให้ดู ยอหน 12:32)

6:45 คือในหนังสือของผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้ามีคำเขียนไว้ว่า ‘พระเจ้าสิเป็นผู้สอนพวกเขาโดยตรง’ จั่งซั้น คู่คนที่ได้ยินแล้วได้เฮียนฮู้มาจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ผู้ฮั้นสิมาหาเฮา

6:46 บ่มีใผเคยได้เห็นพระเจ้าผู้เป็นพ่อดอก มีแต่เฮาผู้เดียวผู้ที่มาจากพระเจ้าฮั่นล่ะ ที่ได้เห็นพระเจ้าผู้เป็นพ่อ

6:47 แล้วเฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าผู้ที่เซื่อวางใจในเฮาหนิ ผู้ฮั้นมีซีวิตนิรันดร์แล้ว

6:48 แล้วเฮาเป็นอาหารทิพย์ฮั้นที่ให้ซีวิต

6:49 คือปู่ทวดของพวกเจ้าได้กินอาหารทิพย์มานาในถิ่นแห้งแล้ง แต่พวกเขากะยังตายไปคือกัน

6:50 แต่ว่าอาหารทิพย์แท้ที่ได้ลงมาจากสวรรค์ฮั้น เป็นแนวนี้ คือ คนใดที่ฮับกินแล้วสิบ่ตายเลย

6:51 แล้วเฮาหนิล่ะ เป็นอาหารทิพย์แท้ที่ให้ซีวิตฮั่น ซึ่งได้ลงมาจากสวรรค์ แล้วคั่นผู้ใดฮับกินอาหารทิพย์นี้ ผู้ฮั้นกะสิมีซีวิตนิรันดร์ แล้วอาหารทิพย์ที่เฮาให้ฮั้น คือตนโตของเฮาเองหนิล่ะ ซึ่งเฮาสิสละเพื่อชีวิตของซาวโลกทั้งหลาย”

6:52 บัดนี้พวกผู้นำของคนยิวกะเลยเถียงกันไปมาว่า “คนผู้นี้สิสละเลือดเนื้อของโตเองมาเป็นอาหารให้พวกเฮากินได้จั่งใดหน้อ”

6:53 พระเยซูเลยเว้ากับเขาอีกว่า “เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่า นอกจากพวกเจ้าฮับเอาเลือดกับเนื้อของเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์ ให้เป็นอาหารกินดื่มของตน พวกเจ้าสิบ่มีซีวิตในโตเองเลย”

6:54 คือผู้ใดที่ฮับเอาเลือดกับเนื้อของเฮาให้เป็นอาหารกินดื่มของตนแล้ว ผู้ฮั้นได้มีซีวิต นิรันดร์แล้ว แล้วเฮาสิให้ผู้ฮั้นเป็นขึ้นมาอีกในมื้อสุดท้าย

6:55 โดยว่า เนื้อกับเลือดของเฮาเป็นอาหารทิพย์กินดื่มอันแท้จริง

6:56 แล้วผู้ที่ฮับเอาเลือดกับเนื้อของเฮา ให้เป็นอาหารกินดื่มของโต กะได้เข้าสถิตอยู่ในเฮา แล้วเฮาได้เข้าสถิตอยู่ในผู้ฮั้นนำ

6:57 คือ ตามที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อที่ดำรงอยู่ ได้ใซ้เฮามา แล้วเฮามีซีวิตดำรงอยู่ย้อนพระเจ้าผู้เป็นพ่อฮั้น แล้วส่วนผู้ที่ฮับเอาเฮาเป็นอาหารของโต ผู้ฮั้นกะมีซีวิตดำรงอยู่ได้ย้อนเฮาคือกัน

6:58 หนิล่ะ เป็นอาหารทิพย์แท้ที่ลงมาจากสวรรค์ บ่แม่นแนวที่ปู่ทวดของพวกเจ้าได้กินในถิ่นแห้งแล้งตอนสมัยก่อนฮั้น แล้วกะยังตายไปคือกัน แต่ส่วนผู้ที่ฮับกินดื่มอาหารทิพย์หนิ ผู้ฮั้นสิมีซีวิตนิรันดร์

6:59 คำกล่าวแนวหมู่นี้ พระเยซูได้เว้าในศาลาธรรมของพวกยิว ตอนเพิ่นบอกสอนอยู่เมืองคาเปอรนาอุม

6:60 จั่งซั้น พอลูกศิษย์หลายคนของพระเยซูได้ยินเพิ่นเว้าแนวนี้ เลยพากันจ่มว่า “คำสอนนี้ ฟังยากแท้ แม่นใผสิเข้าใจได้หน้อ”

6:61 บัดพอพระเยซูฮู้ในใจว่าพวกลูกศิษย์พากันจ่มเถิงเรื่องนี้ เพิ่นเลยถามพวกเขาว่า “คำสอนนี้เฮ็ดให้พวกเจ้าสะดุดใจซั่นบ้อ”

6:62 “แล้วพวกเจ้าสิว่าจั่งใดล่ะ คั่นสิเห็นเฮา ผู้เป็นบุตรมนุษย์ ขึ้นไปประทับอยู่หม่องเดิม

6:63 คือ แม่นพระวิญญาณล่ะที่ให้ซีวิต ส่วนฝ่ายเนื้อหนังฮั้นบ่ได้ซ่อยให้กำไรอีหยังดอก แล้วถ้อยคำที่เฮาเว้ากับพวกเจ้าหนิ ประกอบด้วยพระวิญญาณกับด้วยซีวิต

6:64 แต่ยังมีผู้ลางคนในพวกเจ้าที่บ่เซื่อ” คือพระเยซูฮู้จักมาแต่ตำอิดแล้วว่า ใผที่สิบ่เซื่อ กับใผที่สิทรยศใส่เพิ่น

6:65 แล้วพระเยซูเว้าว่า “จั่งซั้นล่ะ เฮาเคยได้เว้ากับพวกเจ้าว่า บ่มีใผมาหาเฮาได้นอกจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮาได้โปรดให้มา”

6:66 ตั้งแต่ฮั้นมา มีลูกศิษย์หลายคนกะได้ท้อถอย บ่ติดตามเพิ่นอีกเลย

6:67 แล้วพระเยซูจั่งได้เว้ากับกลุ่มสิบสองคนฮั่นว่า “พวกเจ้าเด้ คึดอยากหนีจากเฮาไปคือกันซั่นบ้อ”

6:68 ซีโมนเปโตรเลยเว้ากับพระเยซูว่า “นายผู้ข้าเอ้ย พวกผู้ข้าสิไปหาใผหน้อ มีแต่นายท่อฮั้นที่มีถ้อยคำที่ให้มีซีวิตนิรันดร์

6:69 แล้วพวกผู้ข้าได้เกิดมีความเซื่อแน่ใจกันว่า นายเป็นพระคริสต์พระผู้โปรด เป็นพระบุตรของพระเจ้า ผู้เพิ่นดำรงอยู่”

6:70 พระเยซูตอบเขาว่า “เฮาได้เลือกพวกเจ้าทั้งสิบสองคนบ่แม่นบ้อ แล้วในพวกเจ้าหนิ กะมีผู้หนึ่งเป็นมารฮ้าย”

6:71 ที่พระเยซูได้เว้าหนิ กะหมายเถิงยูดาสอิสคาริโอท ลูกซายของซีโมนฮั่น ย้อนว่าแม่นยูดาสผู้นี้ล่ะ ที่สิทรยศใส่พระเยซู เป็นผู้หนึ่งในกลุ่มสิบสองคนฮั้น